[LUISTER!] Mijn streek, mijn stad (de onvoorwaardelijke liefde voor)

Onvoorwaardelijk. Dat is de liefde die je bewust of onbewust hebt gecreëerd met je omgeving. Maar hoe onvoorwaardelijk ook, behalve liefdevol schuurt het soms akelig. Neem Slauerhoff, mooi geschreven, maar al te veel liefde laat hij niet doorklinken in zijn ‘Opstand van Guadalajara’. “Soms ligt aan de oever van een onbevaren zee, aan de voet van een onbewoond en bar gebergte of midden in een dorre droge vlakte, waar men nauwelijks een gehucht of alleenstaande huizen meer verwachtte, een stad. De reden van bestaan, een rijke mijn, een goede haven, is al lang geleden opgeheven ….. Luister hier

…. en de stad is daar maar gebleven, de bewoners planten zich voort, er is geen nieuwe aanvoer van bloed en rijkdommen van buiten, het geslacht verschraalt en verarmt en met die van de stad de oerbevolking van de omliggende streek. De buitenwereld gunt die stad haar schraal bestaan en laat haar ongemoeid; ze is onschadelijk.”

Gemengde gevoelens dus voor deze stad in Mexico bij ’s lands beroemdste scheepsdokter, tevens opiumgebruiker en belangwekkend auteur. En toch, door die sneren heen wordt het duidelijk in zijn roman dat de mensen hun stad en hun streek maken. Hun liefde laat de stad voortbestaan.

Die liefde voor je stad en streek is universeel. Hoe lelijk of verfoeilijk je het tijdens je slechte momenten ook vindt, altijd is er ook de verbondenheid, de herkenning, de genegenheid. Afkomst en geboorte, ze nestelen zich in je ziel, in je blik op de wereld en vormen je liefde voor hoe je naar de streek kijkt.

En ben je er niet geboren, ook dan kun je een dorp, een stad, een streek omarmen en liefhebben. Dat kan de liefde voor de stad zijn. Wanneer het bruist, je uitdaagt de straat op te gaan, te gaan dansen. Of de leegte van het land met z’n vergezichten en natuurlijke schoonheid. Op andere momenten neemt de melancholie de overhand. Herinneringen van vervlogen tijden dienen zich aan, liefdes die je vond of kwijtraakte, vrienden van vroeger duiken op in je bewustzijn, verlaten en vervallen fabriekspanden of zelfs hele dorpen roepen de goede tijden van weleer op.

Hoop, enthousiasme, illusies, vreugde en herinneringen - samen kleuren ze de werkelijkheid, samen vormen ze de liefde voor jouw stad en streek.