Even voorstellen: Sarah van der Werf
'Och kind, dan leef ik toch niet meer’ antwoordde de dame op leeftijd op de vraag hoe ze haar leven over tien jaar voor zich zag. Toch was ze afgekomen op de gemeentelijke ‘dag van de toekomst’, waar inwoners, ondernemers en organisaties samen nadachten over een toekomstvisie voor hun stad. Er was koffie, er was gezelligheid en er was een burgemeester, dus wat wilde ze nog meer?
Flinke discussies. Althans, dat hadden wij, de organisatoren, verwacht. Maar de ‘pittige dilemma’s’ waar de bezoekers zich in groepen over bogen, kregen in de praktijk een andere wending. In plaats van stelling te nemen en met elkaar in debat te gaan, zoals onze bedoeling was, gebeurde er iets heel anders: de deelnemers praatten net zolang met elkaar door tot ze voor elk dilemma een genuanceerde oplossing hadden gevonden. En dat was lang. Daar ging het programma…
Maar het kan dus. Geen hakken in het zand. Geen ondergesneeuwde belangen. En geen verwachting dat de gemeente een knoop door zou hakken. Per ongeluk waren we in het klein op de overlegdemocratie gestuit. Verbaasd keken de op hun vrije zaterdag opgetrommelde ambtenaren elkaar aan. Ze hadden weinig te doen, behalve koffie rondbrengen.
Soms gaat het vanzelf. Maar niet altijd. Daarom help ik overheden beter samen te werken aan maatschappelijke vraagstukken. Om zo samen de wereld een beetje mooier te maken. Nieuwsgierig? www.Werkenaanwaai.nl.
